A sífilis, unha enfermidade de transmisión sexual, non só está repuntando tras anos nos que se consideraba erradicada, senón que «o perfil do/a paciente está a expandirse», sinala Eduardo Fonseca, xefe do servizo de Dermatoloxía do CHUAC.

A evolución recente desta infección, do mesmo xeito que outras de transmisión sexual, está directamente vinculada segundo os/as especialistas á do descubrimento do VIH. A súa aparición determinou nos 80 que a sífilis practicamente deixásese de reflectirse no mapa de enfermidades de declaración obrigatoria. Décadas despois «a desaparición do medo á SIDA fixo que rexurda, pérdese o temor a unha enfermidade que tende a converterse en crónica e reláxanse os métodos de protección para todas as enfermidades de transmisión por vía sexual», explica o facultativo.

Con ampla experiencia na asistencia clínica, lembra Fonseca que hai uns anos o diagnóstico dun caso resultaba anecdótico, e «agora vese unha decena de casos ao ano» no CHUAC. No ámbito do medicamento privado «até fai tres anos non vira ningún, e agora chegan cada dous meses».

A casuística reflicte ademais, valora o dermatólogo, unha tendencia á súa propagación máis aló dos colectivos que se consideraban de risco, homosexuais moi activos con múltiples parellas e tamén en ámbitos relacionados coa prostitución internacional.

«Agora vemos a sífilis -engade- en persoas novas, heterosexuais con relacións múltiples sen preservativo». Aínda que a protección dos métodos de barreira é parcial, os médicos continúan situándoos como claves para a prevención e insisten na importancia de acudir ao especialista ante a aparición dos primeiros síntomas, dado que se trata dunha enfermidade non só tratable con penicilina, senón cun contaxio elevado. «É moi contaxiosa durante un período primario, de dous ou tres semanas coincidindo coas úlceras, despois baixa e volve abrirse unha xanela de infección cando aparecen as lesións secundarias», explica.

A pesar diso, boa parte dos/as pacientes non acoden ao especialista até pasado tempo da adquisición da infección, até o punto de que relativizan a posibilidade de padecela, e poden pasar «meses ou mesmo anos» ata que demandan tratamento.

FONTE: A Voz de Galicia