A xestión emocional é unha habilidade fundamental para o benestar psicolóxico das persoas en tódalas etapas da vida. As necesidades da xestión emocional van evolucionando e cambiando ó longo de todo o proceso vital coa idade. 

Polo tanto, comprender como se poden xestionar as emocións en cada fase é clave para un desenvolvemento saudable.

Dende a infancia á vellez, as emocións xogan un papel clave na forma de afrontar os diferentes desafíos e nas relacións coas demais persoas. Sen embargo, a maneira na que se regulan as emocións non é a mesma en tódalas etapas da vida, xa que se vai ver influenciado polo desenvolvemento cognitivo, as experiencias vitais e o contexto social. Na infancia, o aprendizaxe emocional depende do entorno e da guía das persoas coidadoras. Na adolescencia, os cambios hormonais e a busca de identidade xeran grandes altibaixos emocionais e a etapa da adultez trae maiores responsabliidades xunto co estrés das mesmas. Na etapa da vellez priorízase unha maior xestión emocional.

INFANCIA: APRENDIZAXE EMOCIONAL

Na infancia aséntanse as bases da xestión emocional. Durante os primeiros anos de vida, nenos e nenas experimentan emocións intensas, pero aínda non posúen a capacidade para regulalas de forma  efectiva e autónoma. Neste período o papel das persoas coidadoras xoga un papel crucial, xa que mediante o apego seguro e unha validación emocional, aprenden a identificar e logo expresar os seus sentimentos de forma axeitada. Un dos aspectos clave desta etapa é o aprendizaxe da autorregulación con estratexias como o modelado de comportamentos dos adultos, o emprego de palabras para describir emocións e a ensinanza de técnicas para acadar a calma. Ademais, do proceso de socialización que contribúe a mellorar a empatía e a resolución de conflictos.

Por todo isto, fomentar un entorno afectivo e comprensivo permite que os nenos e nenas crezan con ferramentas sólidas para xestionar as súas emocións de xeito saudable.

ADOLESCENCIA: MONTAÑA RUSA EMOCIONAL

Esta etapa está marcada por intensos cambios emocionais. O cerebro está en desenvolvemento, especialmente en áreas relacionadas coa autorregulación, o que fai que as emocións sexan máis intensas e impredecibles. Ademais, os cambios hormonais propios da puberdade poden aumentar a impulsividade e a reactividade emocional, xerando dificultades na xestión de sentimentos como a frustración, ansiedade ou tristeza.

Nesta etapa da adolescencia comezan a construir a súa identidade e buscan maiorindependencia, o que pode xerar conflictos co seu entorno. Tamén experimentan unha  gran influencia do grupo de iguais, o que pode reforzar tanto hábitos emocionais saudables como comportamentos impulsivos ou desadaptativos.

Nestes intres é clave fomentar o desenvolvemento da intelixencia emocional a través do autocoñecemento, a expresión saudable de sentimentos e o emprego de estratexias de afrontamento positivo, como a práctica dalgún deporte ou mindfulness.

ADULTEZ: EQUILIBRIO E DESAFÍOS

Esta etapa caraterízase por unha maior estabilidade emocional pero tamén polo afrontamento de múltiples responsabilidades. O traballo, vida en  parella, crianza de fillos ou toma de decisións financieiras poden xerar altos niveis de estrés, ansiedade e frustración. Un dos principais desafíos nesta etapa é a de equilibrar as emocións en contextos esixentes. A intelixencia emocional, que implica recoñecer, comprender e regular as propias emocións, vólvese esencial para afrontar os conflictos, tomar decisións acertadas e manter relacións saudables.

Aprender a manexar a frustración, diferenciar entre o que se pode controlar ou non, a mater unha mentalidade flexible son claves para unha vida emocionalmente equilibrada.

VELLEZ: ADAPTACIÓN E BENESTAR EMOCIONAL

Esta é unha etapa na que a xestión emocional adquire un matiz distinto. As pesares, de que se poden presentar desafíos como a xubilación, perda de seres queridos ou cambios na saúde física, moitas persoas maiores desenvolven unha maior estabilidade emocional e capacidade de afrontamento condicionado pola experiencia acumulada e mellor regulación das emocións negativas.

Manterse activos, xa sexa con actividades de lecer, voluntariado ou actividades sociais contribúe a un estado emocional positivo e desenvolver estratexias como a aceptación, gratitude e flexibilidade mental permite vivir esta etapa con maior equilibrio e satisfacción.