As Infeccións de Transmisión Sexual non teñen por que formar parte da sexualidade, xa que existen estratexias e ferramentas para mantelas ó marxe da nosa vida. Para o que é importante que planifiques as túas relacións sexuais e te informes. Non significa en que teñas que converterte nunha persoa experta en ITS, é suficiente con que as coñezas en xeral e os seus mecanismos de transmisión, os síntomas que poden facerte sospeitar, como previlas, .. Aquí van algunhas ideas que poden axudarche.

¿Que son as ITS?

Son infeccións que xeralmente se adquiren a través de prácticas sexuais cunha persoa infectada. Outras ITS non se adquiren necesariamente a través da relacións sexuais, pero poden transmitirse por ese medio á parella.

Están causadas por organismos que viven en fluídos corporais, como a sangue, o seme e as secrecións vaxinais. A través deste fluídos poden pasar dunhas persoas a outras.

Ademais, poden afectarnos repetidamente por que non xeran inmunidade e non hai vacinas contra elas.

Entre as ITS máis frecuentes atópanse ó VIH (que falaremos máis adiante), a Sífilis, a Gonorrea, a Clamidia, o Herpes Xenital, Virus do Papiloma Humano, e a Hepatite B. Se queres ampliar información mira os folletos que tes nesta mesma páxina.

¿Como se manifestan?

Os síntomas máis frecuentes que deben facerte pensar que contraíches unha ITS son:

NAS MULLERES:

• Fluxo anormal na vaxina con ou sen cheiro desagradable.
• Ulceras, ronchas, verrugas ou ampolas cerca dos xenitais, ano ou boca.
• Inflamación dun ou máis ganglios cerca á úlcera.
• Dor na zona pélvica.
• Prurito ó redor dos xenitais.
• Ardor ó ouriñar ou defecar.
• Sangrado pola vaxina sen que sexa pola menstruación ou tras unha relación sexual.
• Dor na vaxina durante as relacións sexuais, de aparición repentina.

NOS HOMES:

• Secreción pola uretra.
• Úlceras, ronchas, verrugas ou ampolas cerca dos xenitais, ano ou boca.
• Inflamación dun ou máis ganglios cerca á úlcera.
• Dor e inflamación nos testículos.
• Prurito ó redor dos xenitais.
• Ardor e dor ó ouriñar ou defecar.

Ante a sospeita ou un diagnóstico, ¿que facer?

SE SOSPEITAS QUE PODES TER UNHA ITS....

• Afrontalo, non mirar cara a outro lado coma se non pasase nada.
• Buscar atención médica. Acode, canto antes, ao teu médico de cabeceira ou a recursos especializados.
• Non automedicarse.

SE ME DIAGNOSTICAN UNHA ITS....

• Os tratamentos para as ITS non adoitan ser dolorosos nin custosos. Canto antes te poñas en tratamento existen menos riscos de ter problemas permanentes.
• Segue as prescricións do persoal médico.
• Avisa á túa parella ou ás persoas coas que tiveches relacións sexuais recentemente. Infórmaas da túa enfermidade e da posibilidade que teñen de padecela, mesmo se non presentan síntomas. Recomenda que acudan ao médico. elas tamén teñen dereito a tratarse.
• Non interromper o tratamento porque desaparecen os síntomas.

¿Como previlas?

• Nas relacións sexuais con penetración vaxinal e anal, é necesario empregar preservativos.
• Nas relacións sexuais orais (felación e cunnilingus), tamén existe risco de infección para a persoa que estimula coa súa boca os xenitais da outra.
• Se queres gozar destas prácticas sexuais, sen que supoña un risco para a túa saúde, debes, no caso dos mozos, utilizar preservativos, e no caso das mozas un preservativo aberto, ou un cadrado de papel filme transparente de cociña que sirva de barreira entre a boca e os xenitais femininos.
• Evita manter relacións sexuais se ti ou a túa parella teñen síntomas que poden facer pensar nunha ITS.